Coraz częściej zauważamy, że dzieci potrzebują dodatkowego wsparcia pedagogicznego. Może to wywiązać się z wielu przyczyn jak np. dysleksja, trudności z koncentracją, problemy z nauką i wiele innych. Odpowiedzią na te potrzeby może być gabinet terapii pedagogicznej. Jest to miejsce, gdzie wykwalifikowany specjalista może pomóc dziecku przezwyciężyć trudności. Ale jakie kwalifikacje są potrzebne, aby otworzyć taki gabinet? Jaki jest proces legalizacji? Przyjrzyjmy się temu bliżej.
Kto może otworzyć gabinet terapii pedagogicznej?
Otwarcie gabinetu terapii pedagogicznej, jak każda inna działalność, wymaga spełnienia pewnych warunków. Przede wszystkim konieczne jest posiadanie odpowiedniej wiedzy i umiejętności, które mogą być potwierdzone odpowiednimi dokumentami. Możemy wyróżnić dwie podstawowe grupy osób zdolnych do otwarcia takiego gabinetu:
Specjaliści z dziedziny pedagogiki, psychologii lub logopedii. Dlaczego właśnie te kierunki? Są one blisko związane z działalnością terapeutyczną, poza tym programy studiów na tych kierunkach obejmują przedmioty pozwalające zdobyć wiedzę i umiejętności przydatne w procesie terapii.
Osoby, które ukończyły kierunek inny niż pedagogika, psychologia lub logopedia, ale posiadają stosowne uprawnienia zawodowe (np. specjalista ds. terapii pedagogicznej, oligofrenopedagog, neurologopeda itp.) lub posiadają certyfikaty ukończenia podyplomowych studiów specjalistycznych z zakresu terapii pedagogicznej.
Wymagane kwalifikacje do prowadzenia gabinetu terapii pedagogicznej
Jeżeli planujemy otworzyć gabinet terapii pedagogicznej, powinniśmy pomyśleć o zdobyciu odpowiednich kwalifikacji. Kluczowe znaczenie ma tutaj kierunek naszych studiów. Jest to szczególnie ważne dla osób, które ukończyły studia nieterapeutyczne, ale chciałyby otworzyć gabinet. W takiej sytuacji konieczne jest uzupełnienie braków merytorycznych. Można to zrobić na studiach podyplomowych lub na specjalistycznych kursach.
Osoby, które ukończyły pedagogikę, psychologię lub logopedię, mogą już posiadać podstawowe umiejętności terapeutyczne. Niemniej jednak, bardzo ważne jest cały czas doskonalenie swoich kwalifikacji, obecność na różnych szkoleniach, kursach, konferencjach. Świat terapii pedagogicznej cały czas idzie do przodu i ważne jest, aby być na bieżąco z najnowszymi osiągnięciami.
Proces legalizacji działalności gabinetu terapii pedagogicznej
Otwarcie gabinetu terapii pedagogicznej wymaga spełnienia wielu formalności. Przede wszystkim musimy założyć działalność gospodarczą. Możemy to zrobić poprzez Centralną Ewidencję i Informację o Działalności Gospodarczej (CEIDG). Następnie musimy zawiadomić ZUS o rozpoczęciu działalności. W tym procedurze pomaga CEIDG – informacje przechodzą tam automatycznie.
Kolejnym krokiem jest złożenie wniosku o wpis do rejestru placówek oświatowych. W przypadku gabinetu terapii pedagogicznej jest to konieczne, ponieważ jest to placówka oświatowa o specjalistycznym charakterze. Po otrzymaniu odpowiednich zezwoleń, musimy jeszcze spełnić pewne wymogi lokalowe – odpowiednie pomieszczenia, sprzęt, dostęp do sanitariatów itp. Wszystko to służy zapewnieniu dzieciom jak najwyższych standardów terapii.
Wyzwania związane z otwarciem i prowadzeniem gabinetu terapii pedagogicznej
Otwarcie i prowadzenie gabinetu terapii pedagogicznej to nie lada wyzwanie. Przede wszystkim musimy poradzić sobie z formalnościami – otworzenie działalności, spełnienie wymogów lokalowych, zdobycie wymaganych zezwoleń. Tu ważne jest cierpliwość i staranność. Często formalności mogą się wydłużać, co wymaga od nas odporności na stres.
Kolejnym wyzwaniem jest zdobycie klientów. Dobrze jest już na samym początku rozpocząć promocję swojej działalności. Możemy posłużyć się do tego różnymi kanałami – stronami internetowymi, social media, ogłoszeniami w gazetach lokalnych.
Jednak największym wyzwaniem jest zapewnienie wysokiej jakości usług. Pamiętajmy, że w gabinet terapeutyczny trafiają dzieci z różnymi problemami, z różnymi historiami. Każda z nich zasługuje na troskę, wsparcie i profesjonalne podejście. Musimy być dla nich wsparciem, ale jednocześnie pamiętać, że jesteśmy specjalistami, którzy mają pomóc w ich problemach, a nie zastępować rodziców czy nauczycieli.
